"Ievin tôr vot e vjodin il timp"
Lis speris da lis oris e dai minus si corin davour tal rein di Morfeo fintramai ...
"Come esie?"
"Mmmh... veladin... un pôc bluette viers i Musi..."
I jevi e voi four in zardin, i cjali bande di nord “Bluette? Scûr!!!”
Intan che i mangjn mi ven tal cjaf il Craso ca mi ere plasût qualche an fa, in t'un marcialonga a Selz, donje Redipuglie. La vastitât dal Čhars lisuntin, lis “farcadiccis” che tant i plasin a Nadia., il terrano ca no mi displâs a mi.
Rivin a la svelte a Ronchi e cjapin la strada che, scjavazzant il plan e puarte a Doberdò. I lassin la machine donje une sbare e i cjapin une strade marcade dal Cai.
I lin indenânt per cheste plane, dolà che il verticâl a no l'è: barač, sterps,somac e pieris. Pieris ca si imberdein cul ciment das trinceis.
Feridis da la tiare ca nus visin di chei oribii ains di inizi nûf cent, quant che la tiere rosse dal Čhars a si messedave cul sanc di fradis muars cun intor diviersis divisis. Timps lontans, e dopo quasi un secul ci si cjate a cjaminà par chest puest, curiôs di savè come ca vivevin chei oms in trincee, cun la fam e i pedoi, a un tîr di sclope dal mâr.
Tornin a cjapà la machine e lin indenat fin la doline dai bersaglieirs. Sôt di une ploute dispetose i lin par i trois sgarfas ta la piere e i rivin ta la pâs da la doline. Novante e passe ains indavour cheste doline a ere un sigûr ripâr dal nemì, foru dal tîr dai mannlicher, e uè a rive ancjemo a trasmeti chel sens di pâs, al reste une filiade a ve iniment, uè come ieir, che di la dal ôr da la doline a ere un'altre vite o forsit la muart.
Ancjemò in machine, sot di un cîl ca nol sa ce fa, continuin a la viars Doberdo, e continuin il nestri gîr a tapis: cumò ven la volte di une piche! Cjaminin dilunc une trincee in ciment, e scjavacin la plane viers i 117 metros dal Mont Sei Busi.